Fin de festa!

Coa fin de pechar esta singradura do Club, para o día 19 de xuño argallamos un xogo de pistas e probas relacionadas coas lecturas realizadas polos dous grupos de lectores. Foi unha actividade conxunta na que implicamos ao persoal de Secretaría, Conserxería, profesorado do centro... e mesmo saímos da Biblioteca para fixar o obxectivo das cámaras na antítese do feísmo urbanístico. Pasámolo moi ben tod@s xunt@s, tanto que o tempo fuxiu non sabemos por onde e case esquecemos facer unha foto de grupo. Grazas a Carla pola cesión do documento gráfico e grazas a tod@s por participar. 

 

 Boas lecturas e bo verán!!

Recitamos poesía... e divertímonos!

A reunión sobre a lectura de La rosa de los vientos, como sabedes, sufriu un aprazamento por cuestións de axenda dos integrantes do Coro que se desprazaron a Bélxica (vaia voces! e vaia premio que trouxeron!) e realizámola finalmente  o 15 de maio. 

Por sorte, propoñer esta antoloxía resultou un acerto e todos atopamos nela os nosos poemas favoritos. Iso si, a primeira tentativa de gravar estes textos recitados polos alumnos e alumnas do Club foi “misión imposible” pois a quen non lle daba por rir, ou vergoña, trabucábase... 

Fixamos o 5 de xuño para unha nova reunión exclusivamente para as gravacións e aquí tedes o resultado:

O curioso incidente do can a medianoite

Ao final, nin deixando máis tempo. Algúns de vós non lestes o libro. Así non vale!

A xuntanza fixémola igual pero non é o mesmo.  Só podiamos falar algúns e non moito porque non queriamos contarvos o final. Ademais o mellor do libro non é a historia en si senón como a vai contando Christopher, un adolescente moi intelixente con síndrome de Asperger. É incapaz de entender as expresións faciais e ten moitas dificultades para entender as relación humanas. Imaxinades como sería a vosa vida sen entender as caras que pon a xente?

O mellor de esta reunión foi ver como os que si lestes o libro animastes aos demais a acabalo. 

Xa non vos propoño ningunha lectura nova. A próxima xuntanza terémola o 19 de xuño. Xa case estaremos de vacacións. E como fin de festa convidámosvos a mercar libros para a biblioteca... e algo máis. Pero iso é ...

Un pouco máis de tempo...

Aviso aos membros do club de lectura de 4º ESO. 

Sodes varios os que falastes comigo porque non vos deu tempo de ler o libro. Por esta razón, e, despois de falar con todos decidimos aprazar a xuntanza do 12 de maio ata o día 26.

Organizádevos, que así hai tempo para todo!

La rosa de los vientos

En palabras de Luís García Montero: “La poesía siempre nace de una mirada porque los versos, las metáforas, los adjetivos precisos, las palabras mágicas, los juegos y los cambios de sentido son una forma especial de ver el mundo”.

Escollemos como última lectura para este curso a antoloxía La rosa de los vientos. Anunciabamos que a rosa dos ventos sinala todos os rumbos e agardamos acertar con esta proposta de lectura... Para aqueles e aquelas de vós interesados no tema do amor, aquí están representados Bécquer ou Juan Ramón Jiménez; para amantes da liberdade, figuran textos emblemáticos como a Canción del pirata de Espronceda; quen ata agora pensase, erroneamente, que poesía e humor non casan ben, gozará lendo a Salinas e Gómez de la Serna... En fin, na ampla nómina de autores están tamén Neruda, Lorca, Antonio Machado, Alberti... Poesía de diversos tempos e culturas que queremos escoitar nas vosas voces. Animádevos a recitar!

Reunirémonos o día 8 de maio na Biblioteca, coma sempre. Boa lectura a tod@s!

Quen matou ao can?

Pois si. Xa vedes. Alguén matou un can. E a medianoite. Nesta ocasión necesitamos a vosa axuda para descubrir ao cruel asasino de  Wellington, o caniche da señora Shears. Que quen é esta señora? Pois a veciña de Christopher, o neno de 15 anos que vive en Swindon. Seguides sen entender? Pois  ides ter que ler O curioso incidente do can a medianoite para chegar ao fondo do asunto.

Agárdovos o 12 de maio na biblioteca para falar de todo isto…e máis!

Atopamos un tesouro

Simbad o Mariñeiro, o Paulo da historia, resultou ser un auténtico loitador, abofé! Pero non é o único, nin moito menos. Dentro do noso Club quedou claro que temos valentes valentes... Nesta vida realmente hai filibusteiros amolando por todas partes, conque mellor termos os ollos ben abertos!

O “tesouro” desta novela de Francisco Castro quedou gardado dentro de cada un de nós, pero simbolicamente degustámolo en forma de piruletas que atopamos agochadas nun cofre. Haivos cousas ben curiosas!
E agora, que toca?

 Disque esta é unha copia da rosa dos ventos da carta náutica de 1504 do navegante portugués Pedro Reinel. É a primeira rosa dos ventos coñecida que representa claramente a flor de lis como símbolo do norte. Se vos fixades, a rosa dos ventos é un círculo que ten marcados arredor os rumbos en que se divide a circunferencia do horizonte. Nas cartas de navegación represéntase por 32 rombos unidos por un extremo, mentres que o outro sinala o rumbo sobre o círculo do horizonte e sobre este sitúase a flor de lis coa que se representa o norte. Ademais, a rosa dos ventos pode ser un diagrama que representa a intensidade media do vento en diferentes sectores do círculo do horizonte.

O curso vai camiño do remate, así que agora imos gozar coa poesía. A lectura para o mes de maio será a antoloxía titulada La rosa de los vientos, que nos sinalará poeticamente todos os rumbos.
Estade atentos ao blog!